Monthly Archives: February 2019

Plain English (21)

Plompverloren propageren wij op deze plaats iedere keer maar weer dat het gebruik van Plain English (het equivalent van Helder Nederlands) goed is voor een beter (publieks)
begrip van allerhande juridische beslommeringen. En zoals wij keer op keer op deze plaats
schrijven, laten veel (Engelse, Amerikaanse, Australische enz.) rechters in hun vonnissen de (on)begrijpelijkheid van al te juridisch taalgebruik dan ook vaak zwaar meetellen. Maar niet alles is rozengeur en maneschijn in Plain English-land. Twee voorbeelden.

Slapende op de bank bij zijn grootouders in het Canadese Brits-Columbia raakte in 2012 de 15-jarige Matthew Araujo zwaargewond door een brandbom die in het huis van zijn grootouders werd gegooid. Prompt klaagde hij zijn grootouders aan op grond van bodily
injury on the ground of neglicence
; zijn grootouders hadden hem niet verteld dat een soortgelijke aanval de week daarvoor ook al was gebeurd. De grootouders haalden er de
verzekeringspolis bij waarin stond: We do not insure claims made against you arising from bodily injury to you or to any person residing in your household other that a residence
employee
(mijn onderstreping). De definitie-pagina van de polis vermeldt onder You/Your: … means the person(s) named as Insured on the Coverage Summary Page and, while living in the same household: his or her spouse, the relatives of either and any person under 21 in their care.

Naast de twee brandbommen in het Araujo-huishouden ontbrandde een juridische strijd (vastgelegd in Royal & Sun Alliance Insurance v. Araujo 2010 BCSC 1203) Hun polis was juist vóór het incident “herschreven” in Plain English. Het voornaamste struikelblok daarin bleken de woorden you en your: “You” is confusing. It can refer to each insured making the claim or any insured under the policy. I appreciate the objective of “plain language”
contracts but the use of pronouns such as “you” and “your” are inherently ambiguous and the application of a definition that uses them invites ambiguity where the court is asked to
interpret which “you” is being referred to in each context. In this Policy, I consider the use of the definition of “you” and “your” in the exclusion clause to be ambiguous,
zo schreef de rechter in haar vonnis. Beter was het geweest als de oorspronkelijke “Named insured” en “Unnamed insured” waren blijven staan.

En ook in Canada bestaat de zgn. “contra proferentem doctrine”, een rechtsbeginsel dat stelt dat een onduidelijke bepaling in een overeenkomst uitgelegd moet worden in het nadeel van de opsteller.

Hoe het nu met de familiaire relaties bij de Araujos is gesteld is, weet ik niet, maar een
andere familie, de familie Graham, dacht dat ze een goede kans hadden met de Plain
English
vertaling van hun huizenverzekering toen hun huis in mei 1980 in een modderstroom verdween. Ongelukkigerwijs vermeldde de polis van hun verzekerings-
maatschappij, de Public Employees Mutual Insurance Company (PIMCO)  vóór 1 maart van hetzelfde jaar: This policy does not insure against loss: 1.(…) 2. caused by, resulting from, contributed to or aggravated by any earth movement, including but not limited to earthquake, volcanic eruption, landslide, mudflow, earth sinking, rising or shifting; unless loss by fire, explosion or breakage of glass.Onder druk van de Plain English-movement luidde de clausule ná 1 maart van hetzelfde jaar echter We do not cover loss resulting directly or indirectly from: 1. (…) 2. Earth Movement. Direct loss by fire, explosion, theft, or breakage of glass or safety glazing materials resulting from earth movement is covered. 2½ maand later barst de nabijgelegen vulkaan Mount St. Helens uit…

Was Mount St. Helens een half jaartje eerder uitgebarsten, dan was het een uitgemaakte zaak geweest: vergeet de verzekeringsuitkering. Maar met het weglaten van de (mogelijke) voorbeelden als including but not limited to earthquake, volcanic eruption, landslide,
mudflow, earth sinking, rising or shifting
dachten de Grahams hun kans schoon te zien. Hier na te lezen.

Misschien komen we hier later nog wel eens op terug (het woord explosion in die polis bijv. biedt ook een interessante kijk op dingen), maar met simpelweg verPlainEnglishen van wetten en contracten zijn we er dus nog lang niet. Je moet er altijd voor zorgen dat de
bedoelde juridische implicaties behouden blijven!!

Conciseness (10)

Werkwoorden heten niet voor niets werkwoorden; ze werken hard voor je. Sterker nog, het zijn de hardst werkende woorden van een taal. Werkwoorden worden verbogen en kunnen (afhankelijk van de taal) verschillende tijden aangeven (verleden, heden, toekomst en allerlei tussenvormen) (zie in het Engels bijv. het verschil tussen was en have been, broke en has broken, zie de link hieronder).; werkwoorden kunnen het verschil aangeven tussen een, twee of meer personen;  werkwoorden kunnen het geslacht van  personen aangeven; werkwoorden kunnen beleefdheid en eerbied aangeven; werkwoorden kunnen
bedoelingen aangeven (bevelend, aanmoedigend, vragend, etc.). Je kunt het eigenlijk zo gek niet bedenken of het werkwoord (met al z’n mogelijke vervoegingen etc.) kan het.

Daarom ook zijn werkwoorden misschien wel het lastigste om te leren. En al helemaal als bepaalde aspecten helemaal niet in je eigen taal voorkomen; het Engels bijv. maakt onderscheid tussen iets wat in het verleden is gebeurd en iets wat in het verleden is gebeurd maar nog steeds effect heeft op het heden. Het Nederlands niet (meer).

Eén van de mooiste dingen die werkwoorden doen, is “taal” compacter en kernachtiger maken. Zéker in Westerse talen als het Engels en het Nederlands.  Omdat ze zo hard voor je werken is het daarom een raadsel waarom ze niet veel vaker worden gebruikt. Hieronder geef ik een aantal voorbeelden die recentelijk door deelnemers aan onze Legal English Writing Skills-trainingen zijn gegeven, samen met een suggestie hoe het ook bondiger kan.

  • We would like to ask the Council for advice in relation to the proposed
    resolutions
    . Waarom niet: We would like to ask the Council for advice regarding the proposed resolution.
  • It is my assumption that you… Waarom niet: I assume that you…
  • The notary has to make sure that the deed meets… Waaarom niet: The notary must ensure that the deed meets…(overigens, ondanks een klein nuanceverschil tussen must en have to wordt in formele teksten bijna altijd must gebruikt ipv. have to)
  • As a lawyer, my main responsibility is to give advice to clients and… Waarom niet: As a lawyer, my main responsibility is to advise to clients (overigens, let op: adviseren = to advise, het advies = the advice)
  • An issuer is under the obligation to disclose inside information… Waarom niet: An
    issuer is obliged to disclose inside information…
  • …based on the sum of the profit enjoyed by a liable party as a consequence of a breach. Waarom niet: …based on the sum of the profit enjoyed by a liable party due to a breach (okay… niet een werkwoord…)
  • Under current law, it is possible for shares to have both a right… Waarom niet: Under current law, shares can have both a right…
  • With regards to the consequences… Concerning the consequences….
  • Yesterday, my client had a meeting with Mr Van Vliet. Waarom niet: Yesterday, my client met (with) Mr Van Vliet
  • The residents are in opposition of the proposed closure. Waarom niet: The residents oppose the proposed closure
  • This gives the indication that… Waarom niet: This indicates that…
  • The judge will take in consideration what is reasonable and fair. Waarom niet: The judge will consider what is reasonable and fair

Begrijp me niet verkeerd… De eerste zinnen in bovenstaande voorbeelden zijn niet per se fout. Het is gewoon algemeen gebruikt “normaal” Engels. En van al die voorbeelden zijn ook vrij eenvoudig Nederlandse equivalenten te vinden (“tot de conclusie komen” is gewoon: “concluderen”, “een besluit nemen” is gewoon “besluiten”, “een advies geven” is  gewoon “adviseren”, “in de veronderstelling zijn” is “veronderstellen” en ga zo nog maar even verder).

Een beter gebruik van werkwoorden, echter, maakt je tekst korter, krachtiger, compacter, minder rommelig, frisser, strakker en duidelijker. Een bijkomend voordeel is ook nog eens dat je, als niet-Engelstalige, waarschijnlijk minder fouten maakt als je meer aan
werkwoorden overlaat. Laat ze maar voor je werken, die werkwoorden. Ze zijn er gék op!

It’s the verb, stupid!

What’s in a language? (35)

De president van ónze Hoge Raad, Maarten Feteris, is een groot voorstander van Helder, Klaar, Begrijpelijk, (etc. etc.) Nederlands. Dat doet hij door de werking van de Hoge Raad in “toegankelijk” (wéér een omschrijving…) Nederlands  uit te leggen en door “Normaal”
(enfin…) Nederlands te propageren
in rechtszalen. (De link naar de blog is helaas
verdwenen).  Maar hij blijft de spreekwoordelijke woestijnroeper.

Heel anders gaat dat bij de Hoge Raad in de Verenigde Staten (daar Supreme Court geheten). We hebben hier al veel vaker geschreven dat “taal” een veel grotere rol speelt in Common Law-stelsels dan in Civil Law-systemen. Kort en goed is de ‘letter van de wet’ (en dus ook van het contract, de overeenkomst etc.) in Engelstalige landen (niet geheel
toevallig voornamelijk Common Law-landen) een stuk belangrijker dan de ‘geest van de wet’, zoals in Civil Law-landen als Nederland.  Een uitspraak als het Lindenbaum/Cohen-arrest, dat deze week zijn honderdjarige jubileum vierde, zou bijvoorbeeld in een Common Law-systeem totaal onbestaanbaar zijn.

Vandaar dat het taalgebruik van ’s lands hoogste rechters (de Justices) in de VS voortdurend onder het vergrootglas ligt. We schreven hier al eerder over het taalgebruik van Justice Antonin Scalia  en van de teruggetreden Justice Anthony Kennedy. Zelfs hoe de
verschillende opperrechters bepaalde woorden uitspreken kan van belang zijn!

Scalia (overleden) en Kennedy (teruggetreden) doen niet meer mee. In hun plaats zijn gekomen: Justices Neil Gorsuch en Brett Kavanaugh. Nieuw Supreme Court-bloed, nieuwe vergrootglazen.

De schrijfstijl van Neil Gorsuch in zijn eerste Legal Opinions is (voor velen) verrassend helder en down-to-earth. Hij gebruikt korte zinnen, vertelt een duidelijk opgebouwd
verhaal, schetst voor iedereen begrijpelijke achtergronden en gebruikt zelfs afkortingen als doesn’t en can’t in plaats van does not en can not! Ongehoord in Amerikaanse Supreme Court-kringen. Lees verder hier in de Connecticut Law Tribune. Aan de andere kant, zo schrijft Ross Guberman, de maker van BriefCatch (een online editing tool voor juridische teksten): For all his gifts, Gorsuch sometimes writes sentences with such unusual syntax that he sounds like he’s from another era—or another country. Zo valt hem de vaak allitererende zinnen van Gorsuch op: We’ve long stressed the significance of the statute’s sequencing.”

Over Brett Kavanaugh is Guberman iets minder te spreken: a bit dry, zo maakt hij op uit
Kavanaughs eerste Supreme Court-opinion. Daarnaast heeft Kavanaugh wat hem betreft een vreemde voorkeur om bijwoorden op ongebruikelijke plaatsen te zetten (zoals in an
arbitrator never may do
so in plaats van het meer normalere en meer begrijpelijke an
arbitrator may never do so
). NB: in het eerste geval ligt de nadruk op het “mogen” (may) in het tweede geval op het “doen” (do).

Over het algemeen echter is Guberman redelijk tevreden over de schrijfstijl van de nieuwe Justices. I am happy with the flow of their writing and their ‘punchiness’ They both use plenty of transitions, vary their sentences, and favor crisp, punchy words, is zijn voorlopige eindconclusie. Wilt u meer lezen en veel meer voorbeelden van hun schrijfstijl krijgen, klik dan hier voor de wedstrijd Gorsuch-Kavanaugh.

Het moet Nederlanders vreemd voorkomen, zo’n, bijna obsessieve, in-depth analysis van de persoonlijk schrijfstijl van de rechterlijke macht. Maar de aandacht daarvoor bewijst eens te meer dat “taal” (en daaronder schaar ik woorden, interpunctie, syntax, nauwkeurigheid, bondigheid, stijlvormen, register, tekstopbouw, uitspraak en wat ik weet ik wat nog niet allemaal meer) in de Anglo-Amerikaanse juridische wereld een veel grotere rol speelt dan in de Nederlandse.

Laten we hopen dat Maarten Feteris snel een vruchtbare oase vindt. Woestijnroepers hebben vaak meer te vertellen dan u denkt.