Monthly Archives: June 2020

Conciseness (12)

Als er één beroep is dat lijdt aan FOMO (Fear Of Missing Out), dan is het wel dat van jurist; en Engelstalige juristen zijn misschien wel het FOMOst van allemaal. Schrijvende juristen denken namelijk erg vaak dat je maar het best alle honken bezet kunt houden; dan dek je je in ieder geval goed in.

In juridische schrijfsels komen ze buitensporig vaak voor: de zgn. legal doublets en legal triplets. Ik heb hier al een aantal blogs aan gewijd: null and void, breaking and entering,
assault and battery , of jointly and severally dan wel indemnify and hold harmless . Over
mogelijke redenen voor dit fenomeen, lees hier.

Afgezien van historische redenen zal je bovendien nog zien dat juristen zichzelf in de raarste bochten kronkelen om het gebruik van doublets en triplets te rechtvaardigen. Zo zou null (in null and void) naar het verleden verwijzen (“alsof het er nooit is geweest”) en
kijkt void naar de toekomst (om te verzekeren dat het vanaf het oordeel “geen enkele
invloed meer heeft”). Daarnaast zijn er zó opvallend veel rijmende en allitererende
doublets (aid and abet, part and parcel, rules and regulations, soc and sac, art and part, wear and tear etc.) dat je begint te geloven dat ze gemaakt zijn om ergens een poëtisch
tintje aan te geven. Ook onthoud je rijm en alliteratie beter, dus…

Legal writing experts zijn het er dan ook in het algemeen over eens dat het overgrote merendeel van al die doublets en triplets totale onzin is, en vaak nog duur is ook. Brian Garner schrijft bijv.: There has been a welter of needless litigation over the doublet, as
litigants have wasted countless dollars fighting over imaginary differences between the words — differences that have no historical justification

Het is dan ook verontrustend dat er de laatste jaren speciaal in Engelstalige contracten een nieuw soort doublet lijkt te ontstaan: die van de dubbele (en dus net zo overbodige) werkwoorden. De US Security and Exchange Commission (de SEC) heeft een database waar
overheidsbedrijven hun ‘materiële contracten’ indienen: EDGAR genaamd (hier te vinden). Je kan daar contracten opvragen en nalezen.

Vaker en vaker kan je daar zinnen in lezen die zeggen: The Representative shall not be
entitled to
and shall not charge or collect from the Sellers or any other Person any fees… of: the Parties shall grant, and hereby grant, each other the following licenses: … of ook The Corporation may at its sole option, but is not required to, redeem a sufficient number… En nadat opperrechter John Roberts in de impeachment procedure tegen president Trump verklaarde:  It is therefore ordered and adjudged that the said Donald John Trump be, and he is hereby, acquitted of the charges in said articles was het hek helemaal van de dam. Als eenmaal een lid van het Supreme Court iets dergelijks schrijft, namelijk, moét het wel iets te betekenen hebben. Wát helemaal precies, weet niemand, maar dat is bij de meeste
doublets het geval…

En dat is eigenlijk raar. Aan de ene kant zijn juristen geobsedeerd door de precisie van taal, en proberen ze zo veel en zo vaak mogelijk alles te omvatten. Maar aan de andere kant
lijken zij meer dan bereid om archaïsche, onnauwkeurige en ongedefinieerde termen te
gebruiken in hun schrijven. Is dat uit angst iets verkeerd te doen of is het gewoon uit trouw aan de traditie.

FOMO, zou je kunnen zeggen. Maar het zou ook de “Paradox van het Hek van Chesterton” kunnen zijn. Twee boeren lopen op een landweg en zien een hek. De hervormingsgezinde boer zegt: “Geen idee waarom dat hek hier staat, laten we het weg halen”. De andere boer zegt: “Haal nooit een hek weg zonder dat je weet waarom het er ooit is neergezet”.

Correctness (28)

Altijd weer een genot: de twee verschillende manieren in het Engels om over de verleden tijd te praten: de Simple Past: “Our lawyers worked on cases like…” of anders de Past Perfect: “Our lawyers have worked on cases like… “In het eerste geval (worked)
benadruk je de gebeurtenis, in het tweede geval (have worked) benadruk je de actie. In het eerste geval laat je zien dat die gebeurtenissen écht achter je liggen, in het tweede geval dat dat het verleden nog steeds invloed heeft op het heden (zie ook hier en hier ).

Lastig vooral voor (o.a) Nederlanders die een dergelijk verschil niet (of anders slechts heel zwakjes) hebben in hun eigen taal (zie het PostScriptum hieronder), maar om nu te zeggen dat het voor de Engelsen zélf nu zo klaar is als een klontje, is misschien ook weer wat veel van het goede. En al helemaal als je daar een passieve vorm van maakt.

Afgelopen april deed het England and Wales High Court (Commercial Court) een uitspraak in de zaak Gwynt Y Môr Ofto Plc v. Gwynt Y Mor Offshore Wind Farm Ltd & Ors. (Hier na te lezen voor de liefhebbers).  . Het ging over de verkoop van een windmolenpark in 2015. Ná het sluiten van de overeenkomst (overigens: closure in het Amerikaans-Engels en completion in het Brits-Engels) bleken twee onderwaterkabels tijdens de aanleg kapot te zijn gegaan, Deskundig bewijs toonde aan dat de kabels waarschijnlijk tijdens de fabricage waren beschadigd. Wie moest dit betalen?

In het contract (SPA=Share Purchase Agreement)  stond: If any of the Assets are destroyed or damaged prior to Completion (Pre-Completion Damage), then, following Completion, the [defendants] shall indemnify the [claimant] against the full cost of reinstatement of any Assets affected by Pre-Completion Damage. De verweerder voerde aan dat de eiser op grond van dit vonnis alleen recht had op een vergoeding als de schade zich voordeed tussen ondertekening en voltooiing. De eiser stelde daarentegen dat de zinsnede “vóór voltooiing” niet gekwalificeerd was, met het argument dat de natuurlijke en gewone betekenis van de vrijwaring daarom van toepassing was als één van de bezittingen op elk moment beschadigd waren vóór voltooiing en ook vóór de uitvoering van de SPA.

Het High Court stelde de verweerders in het gelijk met de uitspraak: Such wording, on its face, does not include damage which had already occurred at the date of the SPA. Had the
intention been to include destruction or damage occurring before execution, the wording would have been “if any of the Assets have been destroyed or damaged
”. Met andere
woorden: als have been destroyed or damaged zou zijn gebruikt, dan was meegenomen dat gebeurtenissen in het verleden een direct gevolg zouden hebben gehad op het heden. (Wel voegde het High Court nog toe dat het beter (lees: minder ambigu) zou zijn geweest als de woorden: including before this Agreement zouden zijn toegevoegd, maar verder dikke pech voor de eisende partij; hadden ze maar beter op hun werkwoordstijden moeten letten.

Hoewel er het e.e.a. valt af te dingen op die uitspraak op basis van grammaticale
scherpslijper- en haarkloverijtjes (bijv. dat je de zaken anders kan interpreteren omdat het hier gaat om een voorwaardelijke wijs (if… then…), of omdat de zaken er heel anders voor hadden gestaan als de opstellers van het SPA een actieve vorm zouden hebben gebruikt ipv. de passieve), was het High Court duidelijk. Er staat wat er staat. Of, om nog eens te
herhalen wat wij hier regelmatig roepen: grammatica betekent iets! Meer in het Engels dan in het Nederlands. (Lees bijv. hier).

Ten slotte nog een keertje terug naar een blog van een maand geleden waar wij het even over het woord f*** hadden. Hier nog eens te lezen. De BBC zette vorige week vrijdag een erg grappig filmpje over dat woord online. Lastig om het over dat woord te hebben zonder het maar één keer uit te spreken. Kijken!

PS.
Afgelopen donderdag schreef de Volkskrant in de rubriek Lezerspost over de vervagende grenzen tussen Onvoltooid Verleden Tijd (‘deed’) en Voltooid Tegenwoordige Tijd (‘heb gedaan’), en de vermeende invloed van het Engels op die vervaging. “We made an overview en we’ve made an overview zijn immers allebei correct”, schrijft Rogier Goetze. Dat kan dan wel zo zijn, maar het betekent iets anders, zo oordeelt in ieder geval het het England and Wales High Court