Category Archives: Consistency

Consistency (9)

Okay, veel gevoetbald wordt er niet de laatste paar maanden. En hoewel het laatste doelpunt, de laatste ingooi en de laatste al dan niet foutieve VAR-beslissing al een tijdje achter ons liggen, doen journalisten bij televisieprogramma’s en kranten nog steeds net
alsof er niets aan de hand is. Alsof we nog steeds geïnteresseerd zouden zijn in de
dienstregeling van trekschuiten tussen Haarlem en Amsterdam, blijven we herhalingen zien van wedstrijden uit de Napoleontische tijd toen voetballers nog pruiken droegen, u weet wel…

Maar al zijn er dan geen wedstrijden meer, er zijn nog steeds voetballers. En nu er geen geld meer binnenkomt, wordt het steeds interessanter om te zien waar het geld dan
naartoe gaat. Volgens de Britse krant The Guardian ligt het gemiddelde salaris voor een Premier League-voetballer nu op meer dan £ 3 miljoen per jaar, ofwel ongeveer £ 61.000 per week.

Meer dan genoeg om een goede advocaat te betalen, zou je zeggen. Niets blijkt echter
minder waar te zijn; profvoetballers in Engeland tekenen, net zoals ‘gewone’ werknemers een arbeidscontract. En zo’n standaard-profvoetballercontract is nu te bewonderen op Internet (klik hier). Dit Britse arbeidscontract voor profvoetballers is inmiddels in ieder geval de risée van contractopstellend Engeland geworden. “Géén wedstrijden meer in de Premier League? Dan doen we toch iets anders met voetbal”, moeten Britse advocaten hebben gedacht.

Dit modelcontract is namelijk een staalkaart aan verschillende stijlen, verschillende
registers, verschillende typografieën, verschillende …  ja, alles eigenlijk wat er in de
laatste, pak ‘m beet, 60 jaar is veranderd.

Voorbeelden? Het woord shall wordt in allerlei betekenissen maar liefst 140 keer gebruikt, en daarom is heel vaak niet echt duidelijk wat van de verschillende partijen wordt verwacht. Zo wordt shall in de definities als toekomende tijd gebruikt (The words and phrases below shall have the following meaning…) terwijl shall ook als verplichting geldt (The player shall wear only such clothing as is approved by an authorised official of the Club).

Zo worden in de lijst van definities (Definitions and Interpretation) veel begrippen gedefinieerd die in het contract verder niet meer voorkomen. Zo worden de partijen zélf omschreven als zijnde of the one part en of the other part, iets wat in
commerciële contracten 40 jaar geleden al als ouderwets werd beschouwd; zo wordt van spelers geëist to observe the Laws of the Game; zo is er een lawine aan Legalese zoals save as aforesaid. Zo wordt de zinssnede provided that vaak gebruikt als er wordt bedoeld
except that, of on condition that, of af en toen zelfs “o ja, en dan nog wat”. Die hele provided that overigens staat de ene keer geschreven als PROVIDE THAT, dan weer als PROVIDED that, of provided that of ook weleens: provided always that. Zo zijn veel zinnen geschreven
zonder komma’s (en waar dat dan op kan uitlopen: zie 6.1.3.).

Het opvallende is dan weer dat er ook veel stukken zijn waar erg in komma’s wordt geloofd, dat er onderdelen in zeer begrijpelijke Plain English zijn geschreven, waar er
ondubbelzinnig eisen worden gesteld aan de partijen, waar de opsteller duidelijk z’n best heeft gedaan Legalese te vermijden, enz., enz, enz.

En misschien is dat wel juist datgene dat juist dít modelcontract dat de lachlust van Britse juristen heeft aangezet: de inconsistentie van de totale tekst. “Ouderwetse” juristen vinden het veel te modern, “moderne” juristen vinden het veel te ouderwets.

Eigenlijk is dat hele Premier League Contract één groot voorbeeld van wat Kenneth Adams bedoelt met passive drafting. Juristen hebben geen tijd, dan wel geen expertise, om de taal van eerdere contracten en sjablonen opnieuw te beoordelen en dus wordt er naar
hartenlust gekopieerd; omdat daarbij wordt uitgegaan van een taal die eerder geschikt werd geacht voor vergelijkbare transacties, gewoon ‘werkt’; omdat die taal is ‘getest’
(oftewel: eerder door de rechtbanken is onderzocht), wordt vastgehouden aan contracttaal die eerder aanleiding heeft gegeven tot geschillen en rechterlijke uitspraken; omdat
juristen van elkaar blijven kopiëren, zijn er verder geen richtlijnen nodig; omdat er wordt gekopieerd, is verdere training overbodig; omdat juristen menen dat kopiëren een kwestie van Best Practices is in plaats van doelmatigheid en eenduidigheid.

Passive drafting tegenover active drafting (waarover een volgende keer meer): te
vergelijken met over voetbal praten en voetbal spelen.

Consistency (8)

Het is een beetje feest vandaag. Vandaag de 200e aflevering van de Branch Out Legal English Blog! Of is het de tweehonderdste?

Advocaten (en meer in bijzonder: de opstellers van contracten en overeenkomsten) hebben daar een trucje voor. Zij zouden schrijven “Het is een beetje feest vandaag. Vandaag de tweehonderdste (200e) aflevering van de Branch Out Legal English Blog!” Lekker handig, dan ben je er in één (1) keer vanaf, zou je zeggen. Alleen, die oplossing wordt lastiger als er een foutje is gemaakt in een juridisch bindend document zoals, inderdaad, een contract. Wat doen rechtbanken met een zin als: “Het is een beetje feest vandaag. Vandaag de tweehonderdste (150e) aflevering van de Branch Out Legal English Blog!”?

Die fouten komen veel vaker voor dan u denkt. In Charles R. Tips Family Trust v. PB Commercial  bijv. moest Patriot Bank in een kort geding (summary judgement) US$ 693.000 ophoesten omdat in een leningsovereenkomst geschreven stond: “one million seven thousand and no/100 ($1,700,000.00) dollars”. De Charles R. Tips familie had inderdaad 1,7 miljoen dollar ontvangen en dat was niet écht de bedoeling. De rechtbank zei echter dat dat allemaal wel zo mocht zijn, maar dat een summary judgement (een kort geding, zeg maar even) niet de juiste gelegenheid was om daarover recht te spreken. Pech voor de Patriot Bank, dus… Dat wil zeggen, tot in een hoger beroep toen de rechtbank oordeelde dat het wel degelijk $1.007.000,- moest zijn.

Het gerechtshof van Delaware in Fetch InteractiveTelevision LLC v. Touchstream Technologies Inc. kwam vorig jaar recht te spreken over een zinnetje in een contract:[FetchIT] shall cure such default within fifteen (30) days or immediately if deemed to be incurable.”. Ook hier oordeelde de rechtbank dat de fifteen belangrijker was dan de (30). Fetch IT moest van de rechter sneller aan de bak dan Fetch IT hoopte… Rechtbanken hebben namelijk de macht om fouten te herstellen in de bewóórding van een contract (en in sommige gevallen) wat de bedoeling is van beide partijen. Dit wordt een stuk lastiger met cijfers…

Deze twee voorbeelden zijn moeiteloos uit te breiden met een hele waslijst aan soortgelijke zaken; verschrijvingen van woorden en niet-corresponderende getallen. En bijna altijd winnen de woorden. De Uniform Commercial Code (UCC) van het Amerikaanse Uniform Law Commision stelt in § 3-114 namelijk: If an instrument contains contradictory terms, typewritten terms prevail over printed terms, handwritten terms prevail over both, and words prevail over numbers.

Maar de vraag blijft natuurlijk waarom je zowel cijfers als letters zou moeten gebruiken?. Het is namelijk helemaal niet ‘verplicht’ en het werkt tegenstrijdigheid alleen maar in de hand. En al helemaal als er meerdere mensen aan hetzelfde contract werken, is de kans op een verschrijving (of een verandering in het de tekst maar niet in het getal) in al die verschillende versies van een contract alleen maar groter. Er gaan dus steeds meer stemmen op om alléén cijfers te gebruiken.

Zowel cijfers áls woorden zondigt tegen contract drafting Regel Numero Uno: Thou shalt not state the same thing twice in a contract! Iedere keer als je hetzelfde uitdrukt in andere bewoordingen, introduceer je een potentiële bron van inconsistenties. En iedereen weet: inconsistenties zijn een open uitnodiging tot rechtszaken…

Misschien is er één reden om tóch vast te houden aan beide schrijfwijzes (dwz. cijfers én letters). En dat is wanneer het draait om echt hele grote getallen. In de Verenigde Staten is een billion namelijk duizend miljoen, maar in veel Europese landen is een “biljoen” een miljoen miljoen, ofwel een “miljard”, te vertalen met het Amerikaanse trillion. Maar er gaat vast nog een hele tijd voorbij voordat we bij onze biljoenste (1.000.000.000.000e) Branch Out Legal English Blog zijn aangeland.

PS:
Wilt u tegen beter weten in tóch blijven vasthouden aan het lettermatig verwoorden van getallen, kijk dan even hier voor tips and tricks in een van onze allereerste blogs.

Consistency (7)

Het was de afgelopen week weer vaak te horen:, de Engelse zangeres Vera Lynn, the
sweetheart of the forces
, met haar, vooral rond Bevrijdingsdag, altijdgroen “The white cliffs of Dover” (hier te beluisteren). De eerste regels luiden: There’ll be bluebirds over, the white cliffs of Dover. En daar begint het gedonder al; bluebirds zijn Amerikaanse vogels en komen in Engeland niet voor…

Brits-nationalistische tekstexegeten hebben lang geprobeerd dit recht te zetten door te zeggen dat het eigenlijk blue birds zijn, blauwe vogels, ofwel: zwaluwen, die zich inderdaad voor de kust van Dover verzamelen voor hun trek naar warmere streken. Of dat we het moeten zien als een metafoor voor RAF-personeel dat inderdaad blauwe uniformen had. Maar in 2007 gaf de toen 90-jarige zangeres toe: It’s American. You don’t get bluebirds over here, do you?

De vrees dat het Amerikaans-Engels hun eigen taal overneemt, zit diep bij de Britten. Zo diep zelfs, dat ze het vaak niet eens over “Brits-Engels” willen hebben, dat is immers de norm, dus waarom niet gewoon “Engels”. Alle afgeleide varianten daarop mogen natuurlijk wél worden aangegeven (Amerikaans-Engels, Euro-Engels etc.).

Twee weken geleden laaide de verontwaardiging weer op. Naar aanleiding van de Notre Dame-brand stuurde de Engelse kroonprins Charles via het Clarence House (zijn residentie)-instagram account een brief aan de Franse president Macron. (Hier te lezen). In zijn brief gebruikte hij de woorden: agonizing, realize en civilization in plaats van de
(vermeende) Britse spelling agonising, realise en civilisation.

De misprijzende reacties waren niet van de lucht:  “Wait what? A British uses ‘realize’ not
realise? Are you an American or the future King?”, “Agonising with a z – that will not do”, “Please ask your secretary not to write Americanised English!”, What hope is there for our schoolchildren, when even HRH starts spelling ‘realise’ with a ‘z’?”, “Why are we eschewing the Queen’s English for Americanisms?“
waren nog de meest behoorlijke reacties. Een dag later waren de complotdenkers aan zet; het was de verderfelijke invloed van Charles’ nieuwste schoondochter Meghan Markle, immers een Amerikaanse? Schreef zij nu al Charles’ brieven?

Zoals het koninklijke huizen betaamt, kwam er geen enkele reactie van Charles c.s. Wél kwamen er reacties uit de kringen waar ook de eerder genoemde vogeldeskundigen en luchtmachthistorici zich ophouden. Zo reageerde bijv. David Adger (Professor of Linguistics van Queen Mary University en tevens  President van de The Linguistics Association of Great Britain): “The ‘ize’ spelling is an accurate representation of the Ancient Greek suffix from which it derives, which was roughly pronounced ‘idzo’. British English use of ‘ize’ is known as Oxford spelling and is used in publications of the Oxford University Press (including the
Oxford English Dictionary). Because of this link, academics (and the upper classes) often
regard the ‘ize’ versions to be proper British English. However, for words that don’t come from that Ancient Greek affix, like analyse, for example, OUP sticks with the ‘ise’ spelling, while American English has generalized even to those words.  However, ‘ise’ is more widely used, and was adopted at different stages in history – for example The Times switched to this usage in 1992”. 

Met andere woorden: -ize eindjes in de woorden die prins Charles gebruikt, is het originele (15e-16e eeuwse) Engels. Gestolen door de Amerikanen (met name door de heer Webster, lees hier) maar door prins Charles weer teruggegeven aan het Engelse volk.

En wij, Nederlanders, maar voortdurend hengelen naar “(spellings)regels”. Regels, regels, er zijn geen regels. Of tenminste… veel minder dan u denkt! (Lees hier over meer spellingsperikelen).

 

 

Consistency (6)

Antitrust law, bylaws, statement of financial position, par value,  common stock,  Chapter 11 bankruptcy, income statement, additional paid-in capital, revenues, Internal Revenue
Service (IRS)
en receivables. Op het eerste gezicht een handjevol Engelse woorden die u vast wel eens bent tegengekomen als uw clientèle niet uit Nederland komt. Maar áls de afnemers van uw juridische diensten deze woorden en begrippen gebruiken, komen ze ook niet uit Engeland. Daar gebruiken ze namelijk hele andere woorden voor (min of meer)
hetzelfde.

De kans is groot dat de gebruikers van bovenstaande woorden Amerikanen zijn.
Nieuwsgierig naar welke woorden de Britten dan wel gebruiken? Scroll dan naar het eind van deze blog. Een aantal weken geleden schreef ik in Consistency 5 dat de Britten zich steeds meer zorgen begonnen te maken over de toenemende Americanisation (ja, met een -s, want: Britten) van hun taal.

Deze zorgen zijn gebaseerd op een linguïstisch onderzoek: “The Fall of the Empire: The Americanization of English” (ja, een Amerikaans onderzoek, en dus een -z). Dit onderzoek laat zien dat landen die Engels als tweede taal gebruiken om (met name de zakelijke)
communicatie te vergemakkelijken, zowel op het gebied van woordenschat als op het
gebied van spelling duidelijk overhellen naar het Amerikaans-Engels. Nederland loopt
hierin (vwb. de Europese landen) behoorlijk voorop. Jammer overigens dat ook niet de
uitspraak (Amerikaans vs. Brits) is meegenomen, want dan zou het mijns inziens nog veel duidelijker zijn, simpelweg om het veel meer moeite kost om het geaspireerde Brits-Engels na te doen…

“De beste verdediging is de aanval”, moet de Amerikaanse hoogleraar Engels aan de
University of Delaware, Ben Yagoda, hebben gedacht; van de weeromstuit is hij een blog begonnen: NOOB (Not One-Off Britishims) waarin hij op vrij humoristische wijze duidelijk maakt dat de invloed van het Brits-Engels op het Amerikaans-Engels niet te onderschatten is.

Grappig als deze acties en reacties mogen zijn, het gevaar is dat deze discussie verzandt in een nationalistisch potje vérpissen; wie heeft het meeste invloed en welk Engels is “het beste”? Lynne Murphy, hoogleraar Linguïstiek aan de University of Sussex waarschuwt er in haar ‘Seperated by a common language’-blog al voor.

Datgene wat wij hier willen benadrukken is dat u zélf moet bepalen welk Engels u wilt
gebruiken. En dat áls u dat heeft bepaald, dit consequent moet doorvoeren in uw teksten en correspondentie. Dus, als u de woorden uit de eerste alinea gebruikt, gebruik in de rest van uw tekst dan ook -ize ipv. -ise, of -or ipv. -our (color/colour). Of Mr./Ms./Mrs. (mét puntje) ipv. Mr/Ms/Mrs (zonder puntje), of sluit af met Sincerely yours ipv. Yours sincerely, of schrijf de datum als July 4th, 2017 ipv. 4 July 2017.

Als u iedere keer het tweede alternatief wil gebruiken, gebruik dan de cursief tussen
haakjes geschreven woorden in dit lijstje: Antitrust law (= competition law), bylaws
(= Articles of Association), statement of financial position (= balance sheet), par value
(= nominal value), common stock (= ordinary shares),  Chapter 11 bankruptcy
(= Receivership), income statement (= profit and loss account), additional paid-
in capital (= share premium), revenues (= turnover), Internal Revenue Service (IRS) (= Inland Revenue) en receivables (= debtors).

Consistency (5)

“De vraag is of het Engelse recht, na Brexit, even belangrijk blijft. Wellicht wordt het Amerikaanse recht wel belangrijker”, merkt Pieter van Uchelen (partner en country head van Simmons & Simmons) op in een interview over Angelsaksische kantoren in Nederland (Mr. 7/8,  blz. 44-51). De vraag kan dan ook gelijk gesteld worden of het Amerikaans-Engels gaat prevaleren boven het Brits-Engels.

Dat is in ieder geval precies de angst die Matthew Engel uitspreekt in zijn nieuwste boek “That’s the Way It Crumbles: The American Conquest of English”  (Profile Books, ISBN: 9781781256688). De ellende (in zíjn ogen dan) begon toen Benjamin Franklin in het begin van de 19e eeuw aan de nationalist/lexicograaf Noah Webster de opdracht gaf om een lijst aan te leggen van typisch Amerikaanse woorden en typisch Amerikaanse spellingswijzes om zo de verspreiding van deze ‘barbarismen’ tegen te gaan.

Webster (aan wie wij vandaag de dag nog steeds de ‘Amerikaanse Van Dale’ te danken hebben: The Webster’s Dictionary) deed precies het omgekeerde. Webster geloofde dat “American and English would drift apart to become as different as Dutch and German” en wilde er eigenhandig voor zorgen dat proces enigszins te bespoedigen. Om de
onafhankelijkheid van Engeland zo definitief mogelijk te maken, zou dat ook in taal tot
uiting moeten komen, zo beargumenteerde hij. Daarnaast vond Webster dat de spelling van veel Brits-Engelse woorden veel te veel was beïnvloed door het Frans, en dacht hij dat woorden als center, theater, color, labor, defense etc. een veel puurdere vorm van Engels was dan centre, theatre, colour, labor, defence etc. (Meer over de eigenzinnige Webster in deze blog).

Het is eigenlijk behoorlijk grappig dat de weerzin tegen zgn. Americanisms die Engel
(overigens oud-correspondent Amerika van The Guardian) uitspreekt in zijn boek, grote gelijkenis vertoont met de vaak enigszins klaaglijke geluiden in Nederland over de
vermeende overname door de Engelse taal van ons Waar-de-Blanke Top-der-Duinen-communicatiemiddel: het Nederlands. Het kan dus altijd nóg erger: in Engeland neemt het Engels het Engels over…

De reactie op “That’s the Way It Crumbles…” waren niet mals. De voornaamste kritiek draaide om het feit dat veel voorbeelden die Engel aanleverde, eigenlijk helemaal geen Americanisms waren, maar veeleer (Brits-)Engelse woorden of (spellingswijzes etc.) die al vóór 1600 werden gebruikt, in de loop der eeuwen in Groot-Britannië in onbruik waren
geraakt en nu via het (vermeend) Amerikaans-Engels weer terugkwamen. Voorbeelden
hiervan: gotten ipv. got als het voltooid deelwoord van to get, fall ipv, autumn, mad ipv.
angry: allemaal woorden die al werden gebruikt voordat er zelfs maar sprake was van een Amerika, en nu toch als Americanisms worden gezien.

Veel belangrijker echter: het gebruik van (al dan niet vermeende) Americanisms voegt vaak juist iets toe aan de taal, : zo zijn movies die bewegende beelden uit Hollywood en films die intellectuele en kunstzinnige dingen die daar niét vandaan komen; er is een
verschil tussen de dunne en knapperige fries en de dikke, wat papperige chips, en een cookie kruimelt, ondanks de titel van Engels boek, een stuk anders dan een biscuit.

Op dezelfde manier voeten Engelse woorden (van welke geografische denominatie dan ook…) iets toe aan het Nederlands: sales in Nederlandse winkels is iets anders dan de ‘uitverkoop’, of wil in ieder geval een ander gevoel oproepen. En dergelijke voorbeelden zijn legio. Andersom geldt dat natuurlijk ook… als iemand het heeft over een
‘hefschroefvliegtuig’, weet je direct dat je met óf een Belg te maken hebt, óf met een taalfundamentalist.

Tien jaar geleden vroegen onze opdrachtgevers, veelal internationaal opererende
advocatenkantoren, om ons te concentreren op Brits-Engels. De laatste paar jaar is de vraag steeds vaker om óók aandacht te besteden aan de verschillen tussen Brits-Engels en Amerikaans-Engels. Ik laat het u weten als wij de vraag krijgen om trainingen in het Amerikaans-Engels te verzorgen… That’s the way the cookie really crumbles!

PS.
Meer over Amerikaans-Engels en Brits-Engels in deze blog in Consistency 3 en Consistency 4.

Consistency (4)

Achterdochtig volkje, die Britten. Afgelopen donderdag zei Barack Obama tijdens een
persconferentie (met David Cameron aan zijn zijde) dat het Verenigd Koninkrijk volgens hem beter deel van de Europese Unie kan blijven want anders lopen de Britten tijdens toekomstige onderhandelingen een groot risico:  “The UK is going to be in the back of the queue”. (Lees hier in The Guardian).

Queue, zei hij, queue! En niet line wat je zou verwachten, want Obama is een Amerikaan, en Amerikanen zeggen line als ze queue bedoelen. Het kán niet anders of Cameron, die
immers ook hoopt dat het Verenigd Koninkrijk binnen de EU blijft, had hem dat ingefluisterd. Als hij gezegd zou hebben: The UK is going to be in the back of the line (want Amerikaans-Engels) zou het, volgens de complottheoretici (waaronder de onvermijdelijke Nigel Farage) een stuk minder “inmenging in binnenlandse aangelegenheden” zijn.

Farage-aanhangers vonden uit dat in de 358 speeches en persconferenties van Obama die op deze website verzameld zijn 1.162.735 woorden staan, waarvan 130 maal line en niet één keer queue. Dát moet toch wel betekenen dat Obama’s gebruik van queue politiek gemotiveerd was. Prompt was er echter iemand anders die aan kon tonen dat Obama wel degelijk het woord queue kende en zeker op drie momenten publiekelijk had gebruikt. Lang leve het Internet…

We hebben het op deze plek al eerder over gehad (met name in Consistency 3, hier te lezen): het is slimmer om je publiek niet te verwarren door in één tekst verschillende spellingsmogelijkheden door elkaar te gebruiken. Als je een woord op z’n Brits-Engels spelt, gebruik dan niet een ander woord met een Amerikaans-Engelse spelling later in de tekst. Hetzelfde geldt voor woorden: schrijf niet dat een truck (AmEng) petrol (BrEng)
gebruikt of een lorry (BrEng) gas (AmEng) nodig heeft. Jammer genoeg gebruikte Obama tijdens de bewuste persconferentie geen andere voorbeelden.

Meer voor de hand ligt daarom dat Obama heel goed in de gaten had dat hij Britten voor zich had, Britten die (een fractie van een seconde) sneller zouden begrijpen waar hij het over had als hij het woord queue gebruikte dan wanneer hij het woord line zou gebruiken. Met andere woorden: hij paste zich aan aan zijn publiek. Dit is volledig in overeenstemming met wat ik hier de afgelopen drie weken heb geschreven: het is de (ditmaal: Brits-Engelse) omgeving die het taalgebruik bepaalt…

Zo gek is dat verder niet: de (vorige) Prime Minister van Australië, Tony Abbott, gebruikte in 2014 in een zelfde speech het woord car park (BrEng) voor een Australisch gezelschap (lees hier) en parking lot voor een groep van Japanse journalisten (lees hier). Weer een voorbeeld van je aanpassen aan het publiek.

De vraag waarom het in de ene variant queue is en in de andere variant line, is moeilijker te beantwoorden. Hoogstwaarschijnlijk omdat het woord met de Romaanse oorsprong (queue als Frans voor staart) minder goed aansloeg in de Amerikaanse melting pot (niet alleen sociaal, maar ook taalkundig) dan het woord met de Germaanse oorsprong line. Ook in het Nederlands bestaat officieel het woord “queue”, maar we gebruiken altijd “rij”.

Ook op het gebied van Legal English zijn er legio voorbeelden te bedenken van begrippen die hetzelfde betekenen maar in verschillende landen anders heten. Wat te denken
bijvoorbeeld van “conservatoir beslag” dat in de VS attachment heet, en in GB seizure? Of het reeds eerder besproken Britse barrister/solicitor en Amerikaanse attorney-at-law (in What’s in a word 17).

Maar misschien is deze glaswaterstorm ook wel toe te schrijven aan de welhaast fundamentalisch-conservatieve uitingen van de Brexit-clan: “Blijf met je Poten van Onze Taal af”, ja zelfs óók als je een native speaker of English bent.

PS:
Er zijn nog plaatsen beschikbaar voor de workshops Legal English Writing Skills, 1 & 8 juni in Den Haag en 3 & 10 juni in Amsterdam, klik hier voor meer informatie.

Consistency (3)

Een toneelfiguur van G.B. Shaw merkte al eens op: The United States and the United Kingdom are two countries divided by a common language. In deze blog hebben we het al een paar keer gehad over verschillende soorten Engels: Legal English (lees hier), European
English
(lees hierAcademic English (lees hier) of alle andere Engelse talen van de wereld (lees hier) bijvoorbeeld. Het meest in het oog springende Engels is echter American English (in het vervolg voor het gemak even: AE). En dat dan vooral als tegenhanger van British English (voor het gemak even: BE).

Onze Nederlandstalige cursisten hebben vaak moeite deze twee uit elkaar te houden; in veel, ook door juristen geschreven, teksten zie je dat de twee door elkaar heen worden gebruikt. Cursisten vragen ons dan vaak wat “goed” is en wat “fout”. Ik ben bang dat daar geen antwoord op te geven is… Gezien ongeveer 2/3 van de moedertaalsprekers Engels de Amerikaanse nationaliteit heeft, kan je moeilijk zeggen dat 2/3 hun eigen taal verkeerd gebruiken (Oh, yes, they do! zouden de Britten zeggen, maar daar zullen we maar even geen aandacht aan besteden).

Wat ons betreft gaat het veel meer over het consistent gebruik BINNEN ÉÉN TEKST van of de één (AE) of de andere (BE). Het kan zijn dat uw kantoor het gebruik van AE of BE heeft vastgelegd in de huisstijl; dan zien we meestal dat de Nederlandse tak van een Brits kantoor automatisch BE gebruikt (en de Nederlandse tak van een Amerikaans kantoor AE, natuurlijk). Autonome Nederlandse kantoren adopteren doorgaans BE als voertaal. Maar je zou ook een lans kunnen breken voor de beslissing om AE te gebruiken voor Amerikaanse klanten (en BE voor Britse klanten). Maar wat de huisstijl, of de beslissing, of de te breken lans, ook is: Wees Consistent Binnen Eén Tekst!

Wellicht ten overvloede: de verschillen tussen BE en AE vallen met name in het oog bij het schrijven… Als ze Engels spreken, hebben de meeste Nederlanders gewoon een Nederlands accent. Dit accent neigt (maar ook niet meer dan dat!) inderdaad meer naar het Amerikaanse accent, maar dit is alleen maar omdat we a) het papegaai-effect: we horen veel meer Amerikaans dan Engels (televisie!) en b) te lui zijn om de extra moeite te nemen alle aspiratie die het BE nodig heeft, in onze uitspraak te leggen (Frans Timmermans uitgezonderd).

Er zijn honderden sites te vinden waar de verschillen tussen BE en AE worden uiteengezet (begin maar gewoon eens hier of hier en surf je daarna helemaal dol). Ook heeft het weinig zin om halsstarrig aan letterlijk alle verschillen vast te houden, want eenmaal iets aangeleerd, nemen de Britten net zo snel de Amerikaanse versie over als andersom… Maar voor het gemak hieronder even de -op het moment van schrijven- voornaamste en meest in het oog springende verschillen:

Spelling:

  • -our (BE) en -or (AE): colour-color / flavour-flavor / rumour-rumor etc.
  • -ise (BE) en -ize (AE): advertise-advertize / criticise-critize / legalise-legalize etc. overigens: to practise (BE) en to practice (AE)
  • -re (BE) en –er (AE): theatre-theater / centre-center / metre-meter, etc.
  • -lled/-ller/-llest/-lling (BE) en -led/-ler/-lest/-ling (AE): cancelled-canceled / traveller-traveler / modelling/modeling etc.

Interpunctie:

  • Geen komma’s en punten in titels, briefhoofd en afsluiting: Dear Mr Peek/Yours sincerely (BE) en wel komma’s in titels, briefhoofd en afsluiting: Dear Mr. Peek,/Sincerely yours, (sic) (AE)
  • Enkele aanhalingstekens in quotes (BE) en dubbele aanhalingstekens in quotes (AE): He said: ‘No’ (BE) en He said “No” (AE)

Grammatica:

  • Een beetje lastiger voor Nederlanders… maar laten we zeggen dat AE dichter bij het Nederlands ligt dan BE. Zo is er bijvoorbeeld het gebruik van de Present Perfect in BE om aan te geven dat een actie in het verleden een gevolg of resultaat heeft op het heden: The client has confimed the date. Could you let John know? (BE) terwijl dit in AE veel vaker: The client confirmed the date. Could you let John know? (AE) zou zijn. Woorden als yet, already, just etc. kunnen in het BE alleen in de Present Perfect worden gebruikt: I have already/just finished the report (BE) terwijl dat in AE ook heel goed in de Past Simple kan: I already/just finished the report (AE).
  • Vaak is er een verschil in het al dan niet gebruiken van voorzetsels: I am writing to you regarding (BE)/ I am writing you regarding (AE) / en veel meer voorbeelden met bijv. agree/appeal/cater/meet/ claim/ provide/protest etc.

Woorden:
Er zijn verder tientallen dingen die in AE anders heten dan in BE (fall/autumn, lift/elevator, sidewalk/pavement, truck/lorry, gas/petrol en ga zo maar even door). Normaalgesproken levert dat geen problemen op, maar er zijn woorden in BE en AE die vervelende verwarring kunnen zaaien. Bijv. Ensure en Insure (daar komen we later nog wel eens op terug).

Gelukkig zijn we nog niet zo ver als de Britse taalkundige Henry Sweet in 1877 voorspelde dat “binnen 100 jaar de Engelsen en de Amerikanen elkaar niet meer zouden begrijpen”, maar langzaam maar zeker komen we wel in de buurt van de uitspraak van Oscar Wilde: We have really everything in common with America nowadays, except, of course, the
language.

Consistency (2)

Writing Numbers

Students often ask me about how to deal with writing numbers. A messy subject, because except for a few basic rules, spelling out numbers vs. using figures (also called numerals) is largely a matter of writers’ preference (and a choice between British English and American English). Again, consistency is the key. Some firms might even have a Company guidebook or stylebook with a pre-described house style. It might be useful to check these. Whatever you use, be consistent!!

1. Spell small numbers out. The small numbers, such as whole numbers smaller than ten, should be spelled out. That’s one rule you can count on. Not spelling out numbers is          acceptable in an instant text message, but not suitable for a formal document.

2. No other standard rule. Experts sometimes disagree on other rules. Some say that any one-word numbers should be written out. Two-word numbers should be expressed in       figures. That is, they say you should write out twelve, sixteen or twenty, but not 24. (An        exception is made for years e.g. “1968 was a tumultuous year”). Whatever your choice is: be consistent within the same sentence! If I have 23 beginning students, I also have 18        advanced students, not eighteen advanced students.

3. Hyphenate all compound numbers from twenty-one to ninety-nine. You should write 42 as forty-two,. 832 should be written as eight hundred thirty-two and 2361 as twenty-three hundred sixty-one. Moreover, fractions used to be written with hyphens e.g. three-quarters, but you will see them without nowadays e.g. three quarters. Don’t use a hyphen between a whole number and a fraction e.g. two and three quarters OR two and three-quarters.

4. If the number is rounded or estimated, spell it out. Rounded numbers over a million are written as a numeral plus a word. Use “About 400 million people speak Spanish               natively,” instead of “About 400,000,000 people speak Spanish natively.” If you’re using the exact number, you’d write it out, of course.

5. Using the comma. This is another grey area. In British English, the comma is used as a thousands separator (and the period as a decimal separator), to make large numbers       easier to read. So write the size of Alaska as 571,951 square miles instead of 571951 square miles. In Continental Europe the opposite is true, full stops are used to separate large      numbers and the comma is used for decimals. Finally, the International Systems of Units (SI) recommends that a space should be used to separate groups of three digits, and both the comma and the full stop should be used only to denote decimals, e.g. $13 200,50.

6. Percentages. Percentages can be either written out e.g eighty per cent OR written in      figures e.g. 80%. Remember, consistency is key!

7. Two numbers next to each other. It can be confusing if you write “7 13-year-olds”, so write one of them as a numeral, like “seven 13-year-olds”. Pick the number that has the fewest letters.

8. Expressing decades. Again: widespread confusion… Most British writers prefer to spell out centuries and decades as: the Eighties or the nineteenth century. American writers more often than not put an apostrophe before the incomplete numeral and no apostrophe between the number and the s e.g. During the ’80s and ’90s, the U.S. economy grew. When spelling out decades, Americans do not capitalize them, the British do.

9. Try not to start a sentence with a numeral. Make it “Eight hundred years ago,” not “800 years ago”. This means you might have to rewrite some sentences: “Fans bought 400,000 copies the first day”instead of “400,000 copies were sold the first day”, thus      eliminating the dreaded passive voice. The exception to this rule is calendar years i.e. you can write ‘1984 was the start of a difficult year in British politics’ (see also under point 2, above).

10. Dates are written in all-figure form e.g. 22/08/2014. However, remember that there is an important difference between British/European style and American style. In the US, they write the month first and then the day i.e. 08/22/2014. Moreover, UK English uses       cardinal numbers e.g. 22 August 2014 rather than ordinal numbers e.g. 22nd August 2014.

Consistency (1)

Standaardzinnen in correspondentie (1)

In onze Workshops Legal English Writing Skills staan de Branch Out “7 Cs of Writing” centraal. Deze 7 Cs zijn: Clarity, Correctness, Courtesy, Conciseness, Cohesion, Consistency en Completeness (voor een korte beschrijving: zie hiernaast).

Onder de C van Consistency het volgende:

Het is verbazingwekkend hoeveel sneller je een tekst schrijft als als je een aantal (goede!) openingszinnen paraat hebt. Een goed begin (van tekst of alinea) zet aan tot sneller verder schrijven. Daarnaast haken lezers vaak al af als zo’n eerste zin rare taalfouten bevat: een reden te meer dus om goed te beginnen!

Wat ook erg belangrijk is, is om NIET verschillende schrijfstijlen in één en dezelfde tekst te gebruiken. Als het een ‘formeel’ stuk is, blijf dan formeel. En omgekeerd: gebruik in een informeel bericht niet plotseling woorden en zinnen uit een formeel taalregister. In uw moedertaal weet u vast het (gevoels)verschil tussen “Het spijt ons u te moeten mededelen…” en “Jammer, maar…”. Weet u dat echter ook zo goed in een andere taal?

Wij zullen hier op gezette tijden een aantal standaardzinnen voor standaardsituaties voorstellen. Om bovenstaande te eerbiedigen, geven we formele en (schuin gedrukt) informele varianten.

1. Previous contact:

  • Thank you for your email/letter of … / Thanks for your email/letter of …
  • Further to your email of  … / Re your email of…
  • With reference to …
  • With regard to your request/query about …

2. Offering assistance:

  • If you wish, we would be happy to… / Do you want me to…?
  • We would be more than willing to… / Shall I…?
  • Let us know whether you would like us to… / Let me know if you’d like me to…

3. Giving assurance:

  • We will do our utmost to… / We’ll do our best to…
  • We will give you every assurance that… / We assure you that…
  • Every effort will be made to…

 4. Final comments:

  • Please do not hestitate to contact us should you have any further questions. / Let me know if you need anything else.
  • Please feel free to contact us if you have any further questions. / Just give me a call if you have any questions.

Tenslotte nog even dit: blijf gerust steeds dezelfde uitdrukkingen/zinnen gebruiken en put u niet uit om iedere keer maar weer iets nieuws en origineels te bedenken, het motto is: Write to inform, not to impress!