Terms of Art… een begrip in Legal English dat te pas, maar veel vaker te onpas wordt
gebruikt. Een Term of Art is een woord, een begrip of een zin met een specifieke betekenis binnen een beroepsgroep. Eerder behandelde (juridische) voorbeelden zijn said of
aforementioned en in Cohesion 3 hebben we al eens besproken hoe hiermee om te gaan.

Net zoals in andere beroepsgroepen heeft de Wereld van het Recht inderdaad een (gering) aantal technische woorden en begrippen die onafhankelijk van de context moeilijk, of soms zelfs onmogelijk met andere woorden uit zijn te drukken. Misschien zou je kunnen zeggen dat een Term of Art een poging is om woorden van hun natuurlijke ambiguïteit te beroven. Dat zou de (rechterlijke) gang van zaken wél zo veel makkelijker maken, nietwaar? De toekenning van het predicaat Term of Art kan echter groteske vormen aannemen.

In de Britse zaak Skerritts of Nottingham Ltd. v Secretary of State For Environment, Transport and Regions bijv.  ging het over de bouw van een grote feesttent (een marquee) op de
binnenplaats (de curtilage) van een hotel. Was hier wel of niet een bouwvergunning nodig? Nee, zei het bedrijf Skerritts of Nottingham; ja, zei het Ministerie. Niet onbelangrijk
misschien: de marquee was 40 x 17 meter groot en zou van februari tot oktober blijven staan.

Beide partijen maakten uitbundig gebruik van het begrip Term of Art. Om te beginnen bracht het Ministerie, bij monde van de bouwinspecteur, naar voren dat het woord
development een Term of Art was. Dit omdat development in de Town and Planning Country Act 1990 (sectie 55.1) omschreven wordt als: development means the carrying out of
building, engineering, mining or other operations in, on, over or under land or the making of any material change in the use of any buildings or other land.

Robert Walker, de advocaat van Skerritts, rook z’n kans. Hij moet gedacht hebben dat als de rechter dít toestond, hij ook wel een gooi zou kunnen doen naar een Term of Art. In zijn pleidooi omschreef hij eerst Term of Art als: an expresssion which is used by persons skilled in some particular profession, art or science, and which the practioners clearly understand even if the unitiated do not en pleitte dat dan ook het woord curtilage opgevat moest
worden als Term of Art. Met andere woorden, pure architectentaal voor een, voor de buitenwereld onzichtbaar, deel van het gebouw. Het was dus aan Skerritts ermee te doen wat ze wilde…

Met een Orwelliaans “alle-woorden-zijn-gelijk-maar-sommige-woorden-zijn-meer-gelijk-dan-andere” ging de rechter hier niet in mee. Dit laat direct het failliet zien van het fenomeen Term of Art. Tenminste… van juridische Terms of Art en aan de eventuele
gevolgen die daaraan verbonden worden. Het maakt namelijk niet uit of bouwkundige term als bijv. curtilage nu wel of niet een Term of Art is, maar het schijnt wél -juridisch- van belang te zijn dat development dat is; met andere woorden alle-Terms-of-Art-zijn-gelijk-maar-sommige-Terms-of-Art-zijn-meer-gelijk-dan-andere.

In The Diseases of Legislative Language schreef Legal Writing-goeroe Reed Dickerson:
Perhaps the most serious disease of language is ambiguity. (Wellicht in navolging van Alice in Wonderlands Lewis Caroll: ’When I use a word,’ Humpty Dumpty said, in a rather scornful tone, ‘it just means what I choose it to mean- neither more nor less.’ Het punt namelijk is dat bijna ieder woord ambigu is; pogingen om sommige woorden die ambiguïteit te ontnemen door ze tot een Term of Art te verheffen zullen op niets uitlopen.

Een advocaat vraagt aan een getuige: Is your appearance here this morning pursuant to a deposition notice which I sent to your attorney? De getuige antwoordt: No, this is how I dress when I go to work.