Voordat juristen aan onze Legal English Writing Skills-trainingen deelnemen, sturen ze een aantal zelfgeschreven teksten in. Een kleine greep uit die zgn. pre-Course Tasks die we de afgelopen weken tegenkwamen:
The rules are as follow:… // An offer can be made once the seller and purchaser has agreed… // If X and Y disagrees on the content // I refer to different Dutch sections that
indicates that a credit claim…. // Any other remodeling also require written consent from… // The temporary lease rights ends on 8 March 2021 // The General Provisions 1992 has not changed compared to the General Provision 1958. // …and several payments to this
company has been identified regarding …
In al deze zinnen komen het onderwerp en de persoonsvorm niet overeen. M.a.w. follow zou followS moeten zijn, has agreed: have agreed, disagrees: disagree, indicates: indicate; require: requireS; ends: end en ten slotte 2 x has: have. Eigenlijk is het vreemd, zou je
kunnen zeggen; het Engels heeft maar twee verbuigingen van werkwoorden, nl. mét een -s voor de derde persoon enkelvoud (he, she, it workS) en helemaal niks voor alle andere
personen (I, you, we, they work) terwijl het Nederlands er drie heeft (geen, een -t, of -en). Dus hoe kan je je daarin nou vergissen?
In sommige gevallen is het waarschijnlijk gewoon slordigheid, maar in andere gevallen is het vaak de on-Engelse zinslengte of de on-Engelse zinsopbouw die Nederlandstalige schrijvers parten speelt. Maar vaak komen de Engelse moedertaalsprekers er zelf ook niet uit. Rest assured… het Engels heeft net zo veel struikelblokken als het Nederlands.
Zo is er altijd die levendige (Nederlandse) discussie over of het woord “aantal”, zoals in “Een aantal collega’s ging/gingen op cursus”. Beide vormen zijn in het Nederlands goed. En in het Engels ook. Anders wordt het als je een bepaald lidwoord (de, het, of in het Engels: the) gebruikt ipv. het onbepaald lidwoord (een, a, an). Dan is het altijd in het enkelvoud: “Het aantal getekende contracten is gestegen”/The number of signed contrats has risen.
Over percentages is de Engelse grammatica dan weer duidelijker: Forty per cent of his
investments were lost in the stock market crash. Terwijl het Nederlands daar weer tweeslachtig in is: “Vijftig procent van de klanten betaalt/betalen contactloos” mag
allebei, hoewel bet enkelvoud (betaalt, dus) de voorkeur verdient. Zonder de nadere bepaling “van de klanten” overigens,want dan geldt dat volgens de Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS) weer niet en moet het zijn: “Vijftig procent betaalt contactloos”.
Het is hier al eerder gezegd: het Engels heeft niet zoiets als een ANS. Het zijn (bijv.) de stijlgidsen van bijv. kranten (of advocatenkantoren!) die, om een zekere consistentie te
behouden, de regels maken. Zo zeggen sommige stijlgidsen: If the percentage is made up of units (e.g. 10% of people), then use the plural: “Of the top 100 earners, 10% own a yacht”. If the percentage is part of a whole (e.g. 1 pie) use singular (I made the pie, so 10% is mine. In the case of a percentage of units, of them (=people) is being erased In the case of a whole of it (=pie) is being erased.
En dan hebben we nog verschillen bij verzamelnamen als team, staff, jury, crowd etc. In het Nederlands gebruiken we dan bijna altijd het enkelvoud, maar het Engels ziet dat anders. M.a.w. is het nou: The team is/are becoming better over the season, The staff is/are not happy with the new arrangement, The jury has/have awarded custody, Liverpool have won/has won the championship of The police was/were present. Je ziet het allebei en vaak worden die verschillen uitgelegd als een verschil tussen Amerikaans-Engels en Brits-Engels, maar een korte Google Search laat zien dat dat iets te makkelijk is. Vaak wordt het uitgelegd als een verschil in accent: is in deze voorbeelden het team/de jury/de politie etc. belangrijk? Of de afzonderlijke spelers/juryleden/politieagenten etc.?
Net zoals bijv. het woord none. Dit wordt in het algemeen gezien als een afkorting is van no one, en dat none dus altijd enkelvoud is. Maar de “regel” dat none altijd door een
werkwoord in het enkelvoud wordt gevolgd, is pure onzin.De meervoudsvorm is niet alleen acceptabel, maar klinkt ook vaak natuurlijker; no one/none of the current management team is good enough to… is natuurlijk correct. Alleen, als je zegt none of the current
management team are good enough to… accentueert het gebruik van de meervoudsvorm are de incapabiliteit van alle afzonderlijke leden nog veel meer.
Kortom, zó makkelijk is het allemaal nog niet, maar in het algemeen kan je zeggen dat je bij twijfel gewoon de regels moet volgen die je gewend bent in het Nederlands. Maar dan moet je dat wél doen… Ga maar eens terug naar de zinnen waarmee deze blog begon.