What’s in word? (39)

Vergelijk eens de volgende twee zinnen:

  • In the underlying case, this means the house should have no defects that were not mentioned in the agreement.
  • In the underlying case, this means the house should not have any defects that were not mentioned in the agreement.

Ze betekenen natuurlijk precies hetzelfde, niemand zou iets anders kunnen beweren en beide zinnen zijn -in ieder geval- grammaticaal goed. Alleen…, een native speaker Engels zal onmiddellijk zien dat de eerste zin door een niet-Engelstalige advocaat is geschreven. Als een Engelstalige in het Nederlands zou schrijven:  “… dit betekent dat het huis niet tekortkomingen zou moeten hebben…” weten wij ook wat hij wil zeggen, maar het “klinkt verkeerd”.

We zien de constructie should have no (of soortgelijke constructies) erg vaak in door Nederlandse juristen geschreven Engelstalige teksten, maar in het Engels is het nu
eenmaal veel gebruikelijker om het werkwoord te ontkennen: should not (of shouldn’t in meer informele teksten) dan het zelfstandig naamwoord te ontkennen (no defects, dus). En waar je niet aan gewend bent, geeft verwarring.

Een echte reden hiervoor heb ik niet. Anders dan misschien dat het Nederlands
makkelijker “geen” kan maken door een “g” voor de “een” te zetten om er op die manier een negatief van te kunnen maken.

Wat je in het Engels (en al helemaal in Engelse juridische teksten) wél nog vaak ziet, is de uitdrukking any and all, zoals in … this means the house should not have any or all defects that were not mentioned…. Any or all echter moet worden geschaard onder de talloze zgn. legal doublets waar we het hier al een paar keer over hebben gehad. null and void ,
breaking and entering
, assault and battery of indemnify and hold harmless

Al die gevallen komen voort uit een juridische drang om maar zo volledig mogelijk te zijn, een angst om ergens iets te missen. Keer op keer proberen partijen voor de rechter duidelijk te maken dat er een fundamenteel verschil is tussen any and all en all (of any) op zichzelf, dus zónder and all.

Een voorbeeld? In de Terms of Service van YouTube staat ergens: YouTube expressly
disclaims any and all liability in connection with Content
en even later: You license to YouTube all patent, trademark, trade secret, copyright or other proprietary rights in and to such Content (mijn benadrukking). Het beoogde verschil is dat  any and all één enkele aansprakelijkheid betekent, zonder alle andere verplichtingen, naast al deze
verplichtingen tegelijk. In het tweede geval betekent “all” botweg alle aansprakelijkheden tegelijk en niet ééntje afzonderlijk. Een nuance, zo denkt men, die belangrijk kan zijn in de gevallen waarin je zowel de mogelijkheid van één item als de mogelijkheid van alle items tegelijk wilt opnemen. Any zou dus minder moeten betekenen dan all, en voor de volledigheid wordt daarom maar any and all gebruikt.

Maar zoals bijna altijd bij legal doublets veegt een rechtbank de vloer aan met die
‘redenering achteraf’ bij het gebruik ervan. Harrington v Interstate Business Men’s Accident Association: “In broad language, it covers ‘any final decree’ in ‘any suit at law or in chancery’ in ‘any circuit court. ‘Any’ means, ‘every,’ ‘each one of all.“‘ Of anders: Gibson v Agricultural Life Insurance : “… upon arriving at the conclusion that the sensible connotation of the word ‘any’ implies ‘all’ and not ‘some’” of weer een andere:  Donohue v Zoning Board of Appeals: “…the word ‘any’ is to be considered all-inclusive, the word “any” has a diversity of meanings and may be employed to indicate “all” or “every” as well as “some” or “one. It is synonymous with ‘either,”every,’ or ‘all.”

Kortom, gebruik het als u daar zin in heeft, of als u eens een keertje extra juridisch wil overkomen, of om wat voor reden dan ook, maar verwacht niet dat any and all juridisch iets anders betekent dan alleen maar any, of alleen maar all.

En denk erom: mocht je de negatief willen gebruiken, maak dan het werkwoord negatief, en niet het zelfstandig naamwoord!